wielu, że ze zdziwieniem zadałam sobie pytanie: <br>Jakim sposobem mogli się tam wszyscy pomieścić? A każdy <br>niósł na plecach jakieś zawiniątko. Jeden z nich <br>potknął się i upadł, zawiniątko rozwiązało <br>się i zobaczyłam, że były w nim same klejnoty: <br>złote, czerwone i zielone koraliki od krakowskiego kostiumu... <br><br><br>Patrzyłam na to obojętnie, bez strachu i bez wzruszenia, <br>tak jak na coś zupełnie codziennego i zwykłego. <br><br>Nagle jeden z człowieczków odłożył swoje zawiniątko, <br>rozpędził się i skoczył wprost na moją poduszkę. <br><br><br>Ale i teraz nie przestraszyłam się. <br><br>Mam gorączkę i to mi się przecież wszystko śni - pomyślałam. <br><br><br> Mały człowieczek patrzył na mnie chwilę