dostarczają nam bowiem uczucia przyjemności lub przykrości. Tym, co je odróżnia, jest - zdaniem Newmana - pewna charakterystyczna cecha sumienia, a mianowicie fakt, że &lt;q&gt;"sumienie nie polega na sobie samym, lecz niepewnie sięga do czegoś poza sobą i niejasno dostrzega dla swych decyzji sankcję wyższą od siebie"&lt;/&gt;.<br><br> To, że nam się podoba obraz El Greca, do niczego nas nie zobowiązuje, ale to, że podoba się nam prawdomówność, zobowiązuje nas do niekłamania. Akty sumienia są jakby przerwane, niedomknięte. Zmysł piękna wystarcza sam sobie. Przyjemność na widok pięknego przedmiotu i przykrość z powodu złego zestawienia kolorów pozostaje w naszym wnętrzu. Natomiast akty sumienia spotykane w