Mieszko I na mocy porozumienia z Czechami, przypieczętowanego małżeństwem z księżniczką Dobrawą, zgodził się przyjąć chrzest. W ten sposób uniknął przyjęcia go z rąk Niemców, co oznaczałoby polityczne uzależnienie od cesarstwa. Było to posunięcie roztropne i dalekowzroczne. Pierwsze biskupstwo misyjne założone w Poznaniu było obrządku łacińskiego i zastąpiło stolicę biskupią obrządku słowiańskiego, ulokowaną wcześniej w Sandomierzu. Prawie trzydzieści lat później zorganizowano prowincję kościelną o nazwie Polonia, co było efektem konsolidacji ziem. Wielkopolska zarządzana przez Mieszka była już wtedy połączona z Małopolską, a w Tyńcu i Międzyrzeczu działały klasztory benedyktynów, prowadzące szeroko zakrojoną misję cywilizacyjną i religijną. Potwierdzeniem samodzielności państwowej i kościelnej