oczyma niechętnych jej ludzi. Rozżalona i zła obrzydza sobie Adama.<br>Paskudny charakter - apodyktyczny - teraz się wścieka bo mnie nie może ustawić na baczność jak swoich magistrów - poczucie bezpieczeństwa - stabilizacja - zwyczajne życie - nie przy nim - co ja w nim widzę - trzeba odejść -<br>- A tego wszędzie pełno. Ostatnio żaden większy spęd nie obywa się bez niego. Węch absolutny do oficjalnych bankietów. W młodości zaczepił o Akademię, czy już za twoich czasów? - przypomina o sobie Sowa.<br>- Nie wiem o kim mówisz. Nie znam człowieka - z nikim się Bognie nie kojarzy tęgi osobnik brylujący w grupie nigdy nie widzianych osób.<br>- Nic nie straciłaś. Pewno, jeśli go