coś więcej, poza rozpoznaniem w nim właśnie produktu spożywczego, czegoś potocznego, bliskiego społeczeństwu amerykańskiemu, czegoś, co nie może być oceniane w kategoriach piękna lub brzydoty, gdyż kategorie te po prostu nie odnoszą się do niego, a jeżeli już dzieło takie jest pojmowane w tych kategoriach, to jest oceniane "za wąsko"; ocena taka rozmija się z główną ideą pop-artu, w której produkt masowy został awansowany do rangi dzieła sztuki.<br>To, co spowodowało, iż uznano je za dzieła sztuki, a nie za np. plakaty reklamowe, było wynikiem dynamizacji ich struktury rudymentarnej, otwarcia tych dzieł i rozpoznania ich jako właśnie dzieł sztuki. Podobnie