ojca. Jeszcze jedno niebezpieczeństwo grozi: panna Zosia może zapytać: "Gdzieś się podziała po kolacji, Henrysiu, szukałam ciebie wszędzie" - i jeżeli tak zapyta, to tamta... w alei... <br>Ale nie zapytała. <br>Już się wszyscy rozchodzili spać. <br>Ukradkiem spojrzała Henrysia na portret ponad drzwiami. Tło było sczerniałe, ale na tej czerni tym wyraźniej odbijała się twarz panny Zosi o zbyt długich oczach pod ciężką powieką. <br>W nocy obudził Henrysię szelest na korytarzu. Nie czekając ani chwili wyskoczyła z łóżka i wpadła do pokoju ojca. Jeszcze nie spał. Nie mógł zrozumieć, dlaczego jego odważna córka boi się po raz pierwszy w życiu.<br>- Cóż cię raptem ugryzło