jego przyjaciół. Jeszcze w 1918 roku Żeromski, propagując ideę stworzenia Akademii Literackiej5, żądał przede wszystkim wyjaśnienia tego ciążącego na Brzozowskim zarzutu: albo zostanie on uniewinniony, albo wina jego zostanie ustalona, a pisarstwo jego wówczas ma być skreślone z roczników kultury polskiej. To skrajne stanowisko wcale wówczas nie było w Polsce odosobnione. Spotkałem około 1925 roku we Francji wybitnego <name type="person">esera I. Fondamińskiego</>. Skazany był na śmierć jeszcze przez rząd carski za udział w którymś z zamachów; wyrok zamieniono na dożywotnie zesłanie na Syberię. Uciekł stamtąd i osiadł w Paryżu w 1905 roku; wrócił do Rosji w 1917 i znów jako emigrant wylądował