odsłania się Ethos wolności. Wspaniałomyślność to całkiem szczególny sposób oddawania hołdu Ethosu. Polega to na tym, że pozwala ona bytom - być. Pozwala być w sensie dwojakim: by to, co naprawdę jest - trwało, i by to, co warte istnienia - stawało się. Wspaniałomyślność nie jest natrętna, ona umie czekać, aż rzecz się odsłoni. Nie umie stosować przemocy, bo woli roztaczać opiekę. Ma w sobie coś z "miłującej mądrości". Dawna definicja filozofii mówiła, że jest to "miłość mądrości". Źródłem tak pojętej filozofii jest właśnie wspaniałomyślność. Filozofia nie jest dziełem szyderstwa błaznów, bo szyderstwo nie otwiera człowieka na prawdę , lecz na absurd. A radykalny absurd