więcej.<br>Wypłynę z Dejanem na nocny połów.<br>Albo wyjadę.<br>Duszę się od bliskości Nel.<br>&lt;page nr=179&gt; Nie wolno jej było tu przyjeżdżać.<br>To moje morze.<br>Zatruła je.<br>Nie ma.<br>Ale postanowiłem, przysiągłem sobie, że zapomnę.<br>Po odpoczynku czas ruszyć dalej, więc najpierw trzeba się cofnąć z powrotem od mostu na rzece i odszukać wśród zarośli tę niepozorną dróżkę w prawo, i iść tą dróżką przed siebie i przed wszystkim, co dopiero miało nastąpić, iść zatem w stanie czystej i nieświadomej niecierpliwości, kiedy tylko liczą się kroki i nowe pejzaże wypływające zza zakrętów, ale także już wtedy trzeba się cofnąć aż do minionej jesieni