kara ta jeszcze istniała, prezydent Pompidou raz odmówił skorzystania z prawa łaski, gdy odbywający karę dożywotniego więzienia zamordował pielęgniarkę-zakładniczkę). Dla niektórych innych osobników, o niskim poziomie umysłowym, ograniczonej (nie patologicznie) wrażliwości psychicznej, nie mających żadnych kwalifikacji zawodowych, przebywanie w więzieniu - gdzie jeść dają regularnie, zapewniają dach nad głową i odzież - nie jest stanem dolegliwym. Nasuwa się tu zestawienie sytuacji skazanego z podobnego typu człowiekiem na wolności - bezrobotnym bez zasiłku, doprowadzonym do samobójczej nawet desperacji niemożnością zapewnienia sobie tego, co na skutek popełnionej zbrodni otrzymuje skazany. Trudne jest zadanie wymierzania sprawiedliwości w sprawach karnych, a trudna też pozycja abolicjonisty, gdy stara