przeciętność i miraż dobrobytu staje się zatrważające. Ginie kultura duchowa spajająca naród, która w polskich warunkach zawsze miała znaczenie dla naszego przetrwania. Gdzie miejsce dla elit duchowych?<br>Znamienne jest dla nas kultywowanie wiedzy naukowej i wykształcenia. Dość powszechne jest złudzenie, iż człowiek wykształcony staje się zarazem osobą godną szacunku i odznacza się wyższym poziomem kultury niż niewykształcony. Powszechnie znane są jednak przykłady wielkich twórców, by wymienić Londona czy Reymonta, którzy nie tylko nie skończyli uniwersytetów, ale nawet średniej szkoły.<br>Poziom kultury osobistej też niewiele ma wspólnego ze środowiskiem, z którego się pochodzi, czy z wykonywanym zawodem. Odróżniać bowiem trzeba wyraźnie kulturę osobistą