właściwości leśnej ściółki. Nie da się go porównać z zapisem ewolucji zwierząt morskich. Po drugie, na zwierzęta latające działał znacznie intensywniejszy nacisk selekcji i ostrzejsze współzawodnictwo. Formy przejściowe do aktywnie latających nie miały szans w konkurencji z powstałymi wkrótce z ich populacji aktywnie latającymi krewniakami. Chcąc więc znaleźć szczątki wiążących ogniw, trafić musielibyśmy na szczególną, jednogatunkową w przekroju czasowym linię ewolucyjną. Ponadto stadium zdolności do biernego lotu zapewne niezbyt długo trwającym.<br>Potwierdzeniem takiego obrazu ewolucyjnego rozwoju zdolności lotu jest to, że wszystkie dziś żyjące zwierzęta szybujące są filogenetycznie późne i geologicznie młode. Nie dotrwała do dziś żadna z archaicznych gałęzi szybujących