już po powrocie do Poznania i gdy podano do wiadomości o wkraczaniu armii niemieckiej. Angus zdołał na nie spojrzeć i dobrze je zapamiętać, przynajmniej pierwsze z nich, które były oficjalnymi podziękowaniami i wyrazami uznania od Naczelnej Rady Ludowej oraz Dowództwa Powstania, datowane w 1920 i 1922 r. Angus był oczywiście ogromnie ciekawy i nie ustawał w zadawaniu pytań i wracaniu do tej sprawy, ale nigdy nie otrzymał odpowiedzi, nawet i po wojnie. Był tym bardziej ciekawy, że wyliczył sobie, że przecież w czasie Powstania rodzice byli jeszcze daleko od Wielkopolski, jeszcze wiele miesięcy spędzili w pociągu ewakuacyjnym z Ukrainy.<br>Wszystko co