topografii w przypadku lodowców uchodzących do morza&lt;/&gt;<br><br> Zupełnie inne problemy w interpretacji wahań czół stwarzają lodowce uchodzące do morza. Podlegają one oscylacjom sezonowym (por. rys. 8.3). Pomiary położenia czoła w różnych terminach w kolejnych latach mogą zafałszować obraz zmian zasięgu czoła w wieloleciu. Ablacja w wyniku cielenia odgrywa tutaj ogromnie ważną rolę i stymuluje ją prędkość ruchu lodu w strefie czołowej (por. rozdz. 4.4). Prędkość lodowca w strefie klifu lodowego zależy m.in. od proporcji miąższości lodowca do głębokości wody, do której uchodzi. W celu uproszczenia rozważań pomińmy czynniki cielenia (ruch stymulowany ciśnieniem wód ablacyjnych w podłożu oraz dodatnie