PPR, 1942 - początki 1943 r., upływa pod znakiem aktywnych starań o zdobycie dla idei walki zbrojnej wszystkich sił okupowanego kraju, wszystkich, z wyjątkiem ugrupowań kolaboracyjnych i profaszystowskich. Okres ten uwidacznia w pełni nowe cechy strategii PPR jako partii komunistycznej. <page nr=34> Na czoło wszystkich swych zadań wysuwa ona kwestię niepodległości kraju, pokonania okupanta. Z tego punktu widzenia ustala swój stosunek do rządu emigracyjnego i jego organów w kraju, do partii politycznych obozu londyńskiego. Kwestię polityczno-społecznego oblicza Polski odsuwa niejako na drugi plan, akcentując demokratyczne, a nie socjalistyczne rozwiązania w przyszłej Polsce, aby w ten sposób stworzyć szeroką platformę dla ewentualnego porozumienia również