oczekiwali przybycia Dietricha, by był świadkiem wielkiego wydarzenia. <br>Na drodze do Wornin dał się słyszeć tętent kopyt końskich, tuman kurzu wzbijał się w górę. Rycerz przyjechał. <br>Burmistrz przemówił kilka słów do zgromadzonego ludu, a zwróciwszy się do kowala rzekł: <br>- Zaczynaj, w imię Boże! <br>Kilku mężczyzn, przeciągnąwszy pod kamieniem łańcuchy, złożyło olbrzymi głaz na barki kowala. <br>Grabosz pod tym ciężarem schylił się nieco. Potem postawił pierwszy krok. Tłum zafalował, wzniósł się szmer zdumienia... Ktoś krzyknął, ktoś śmiać się zaczął. Jedynie rycerz na koniu siedział posępny i milczący. <br><br>Kowal stąpał powoli, bardzo powoli, lecz pewnie i śmiało posuwał się naprzód. Zdawał sobie dobrze