przykład zgadzać lub nie z Jarosławem Kaczyńskim, ale gdy on wchodzi na mównicę, to wiadomo, że bez kartki wygłosi istotne przemówienie. Na Kaczyńskiego jednak się "nie chodzi", "chodzi się" na Leppera, Łyżwińskiego, Giertycha, a więc na tych, którzy język parlamentarny sprowadzili do poziomu rynsztoka, a z pomówień uczynili główny polityczny oręż.<br><br>Szczególnie zdumiewająca jest ewolucja Romana Giertycha, który jeszcze niedawno ogłaszany był politykiem z przyszłością, takim cywilizowanym prawicowym radykałem. Dziś jego wystąpienia są wyłącznie toporną propagandą. Tak toporną, że nawet Lepper wydaje się na ich tle politykiem finezyjnym. Taki zawrót głowy od przedwczesnych sukcesów? Skład Sejmu, w porównaniu z poprzednią kadencją