różny sens tym samym treściom, lecz odbieranym z różnej perspektywy życiowej. Dla przykładu wskażę, iż inna jest rola telewizji w życiu dziecka, które jest otoczone troskliwą opieką rodzinną oraz znajduje wielu przyjaciół i kolegów, a inna w życiu dziecka społecznie wyizolowanego. A przecież oboje mogą oglądać telewizję, aby zlikwidować poczucie osamotnienia - w jednym wypadku chwilowego, w drugim - trwałego. <br>Operowanie nadmiernie szerokimi kategoriami, brak dobrej klasyfikacji, jeśli już nie potrzeb (co nastręcza ogromne trudności teoretyczne), to przynajmniej motywów, wreszcie analiza konkretnego sensu nadawanego przekazom, oto najważniejsze niedostatki kierunku "korzystania i satysfakcji". Jednak mimo ostrej krytyki, z jaką spotykały się te badania, w