przyszłych problemów, finansowych, zdrowotnych, wszelakich, mamy po prostu wbudowane. Może myślenie: &lt;page nr=164&gt; "jakoś to będzie", jest nieodłączną cząstką naszej natury. Przecież bez tego zwariowalibyśmy, bezustannie rozpamiętując nieuchronność własnej śmierci i dość prawdopodobnych cierpień w takiej czy innej chorobie. Prawie każdego z nas prędzej czy później dopadnie jakiś rak, zawał, albo inne paskudztwo. Na szczęście umiemy sobie powiedzieć: - Jakoś to będzie, na razie nie chcę o tym myśleć".<br>Nam udawało się żyć obok pieniędzy, nie zaprzątać sobie nimi głowy, i mnie teraz też chyba się udaje, chociaż i wtedy, i teraz jest ich za mało. Czasem coś kusi, myślę sobie, że mogłabym jakoś