w poszukiwaniu natury i tych uczuć, które z niej się biorą", aczkolwiek nie naśladowała tekstu popularnego w Puławach pisarza. W przeciwieństwie do Yoricka Malwina interesowała się nie tylko własnymi przeżyciami czy mikrozdarzeniami pomocnymi w odczytywaniu czułych sensów natury, lecz ulegała i zewnętrznemu porządkowi narzuconemu przez rygory &#132;podróży". Opisywała ludzi, pejzaż, architekturę, zabytki, choć zostawiała sobie zawsze prawo swobodnego wyboru i subiektywnej interpretacji. Wiedeń był np. ważny dla Malwiny jako miasto szczęśliwej młodości, Padwę widziała głównie poprzez pryzmat historii Antenora i Eneasza.<br> Poszukując dla swego dziełka odpowiedniej nazwy przywoływała Wirtemberska takie określenia jak: &#132;petit voyage d'imagination", &#132;dziennik &#150; zbiór