się podejrzana.<br>Jeśli Rousseau - którego idea "naturalnej dobroci człowieka" była natchnieniem Rewolucji Francuskiej - oddawał swoje nieślubne dzieci do okropnych przytułków na pewną śmierć, to można wątpić w słuszność samej doktryny, a przynajmniej w bezinteresowność i &lt;orig&gt;"anhelliczność"&lt;/&gt; jej głosiciela.<br>I tu autor przechodzi do kwestii motywacji, a więc rzeczywistych sprężyn popychających pewnych ludzi do działalności - nazwijmy to wprost: propagandowej - i przekształcającej niejednego pisarza czy naukowca w skrzyżowanie proroka z Führerem.<br>Za typowe cechy "zaangażowanych intelektualistów" uważa Johnson ich nader dobre mniemanie o sobie, lekceważenie "tłumu" (czyli zwykłych ludzi), talent do autoreklamy, oraz sympatię dla tzw. pociągnięć radykalnych czyli stosowania przemocy.<br>O ile