się do niebiosów wówczas onieśmielił...<br><br>Odtąd gdy wchodzę z tobą w umówiony park,<br>Gdzie światła księżycowe do stóp nam się łaszą -<br>W twych wargach szukam jego przemilczanych warg<br>I nie wiem, co się dzieje z tą miłością naszą?...&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;NIEWIDZIALNI&lt;/&gt;<br><br>Niewidzialnych istot tłumy sąsiadują z nami wszędzie.<br>I kto kogo ujrzy pierwej? I kto komu duchem<br> będzie?<br><br>Błąkają się między nami i po nocy i o świcie -<br>I nie wiedzą, że to właśnie jest wzajemność i współżycie.<br><br>Oni o nas, a my o nich nic nie wiemy - tylko tyle,<br>Że bywają nagłe zmierzchy i przychodzą pewne chwile...<br><br>A łódź moja trwa u