dla nich ten "Kto raczej na kawałki porąbie cały świat niż miałby stać się winny niewierności wobec własnego niemieckiego `ja`. Inny pisał: "Chcemy chaosu, ponieważ chcemy go okiełznać". Szukali spełnienia w tym, co "egzotyczne, rewolucyjne, chaotyczne, ale równocześnie szukali formy, kształtu i klasyczności". O narodowo-rewolucyjnym typie "pruskiego anarchisty" tak pisał Armin Mohler: <q>"Z jednej strony jest on anarchiczny, ponieważ stary, spetryfikowany porządek rozpada się, i dlatego afirmuje on zniszczenie jako jedyną drogę do nowego wzrostu (...), ale drugą stroną medalu jest `pruski` porządek, szukający więzi i domagający się formy, gdyż zniszczenie nie może być celem samym w sobie"</>. Byli więc narodowi