umieszczając pośród swych czarno-białych pól ziemi - człowieka, którego buduje z tej samej co ziemię struktury.<br> Obrazy przestrzeni, operując tylko czernią i bielą w postaci strzępionych plam i pasów - na pewno oddają jej głębię i na pewno sprawiają to, że ona istnieje i wychodzi poza płaską planszę dzięki tym prostym plamom, ale jednocześnie dają wrażenie przytłaczającej ciszy (Milczenie) i każą myśleć o pustce. W grafikach Ziarnista zieleń i Carte blanche w tej pustce i milczeniu pogrąża się człowiek - część przestrzeni.<br> Dziwna to zatem antynomia - otwartość, bezmiar i cisza, milczenie - prawie zamknięcie.<br> Grafik Krzywobłockiego nie da się rozumieć jednoznacznie. Można tylko próbować