dymów płonących miast i wiosek izraelskich rozlegały się jęki torturowanych i dogorywających ofiar. Najeźdźcy wyłupywali jeńcom oczy, odrąbywali im nogi i ramiona, wbijali ich na pale i obdzierali żywcem ze skóry. Ludność, która pozostała przy życiu, władca asyryjski wysiedlił w głąb Mezopotamii, a na jej miejsce przysłał zbieraninę innych podbitych plemion azjatyckich. Izrael z wyjątkiem wzgórza, na którym znajdowała się Samaria, stał się prowincją asyryjską. Juda wraz z Jerozolimą ocalała, stała się jednak wasalem Asyrii i swoją pozorną niezawisłość musiała okupywać płaceniem ciężkiego corocznego haraczu.<br>Samaria była potężną, niedostępną warownią i Asyryjczycy nie próbowali jej nawet zdobywać. Król Pekach zamknął się