Przedsiębiorcze uniwersytety dają sobie radę znacznie lepiej od innych,<br>przyciągając więcej studentów, większe fundusze i lepszych nauczycieli.<br>Uniwersytety te różnią się od swoich mniej skutecznych konkurentów nie<br>tym, że mają cudowną receptę na sukces, lecz tym, iż mają odwagę stale<br>eksperymentować, uczyć się na błędach, ostrożnie wprowadzać śmiałe zmiany<br>i podejmować ryzyko.<br>W jaki sposób przedsiębiorcze uniwersytety nieustannie się przekształcają?<br>Analizując pięć przykładów - uniwersytetów w Warwick i Strathclyde (Wielka<br>Brytania), Twente (Holandia), Chalmers (Szwecja) i Joensuu (Finlandia) -<br>Clark ujmuje ich strategie w pięć podstawowych zasad organizacyjnych:<br>wzmocnienie centrum sterującego, rozszerzenie powiązań z otoczeniem,<br>zróżnicowanie źródeł finansowania, pobudzenie jednostek podstawowych i<br>ożywienie kultury