Bolesław Śmiały, wycofanej z teatru po drugim przedstawieniu (13 i 22 grudnia 1816) wskutek interwencji w Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia administratora diecezji warszawskiej, domagającego się zakazu sztuki zarówno ze względu na nieprzyzwoitość pokazywania na scenie króla wyklętego, jak „osób i rzeczy, które są przedmiotem czci religijnej". Trzecim czynnikiem pognębiającym pisarza okazał się sukces Barbary Radziwiłłówny Felińskiego (premiera 28 lutego 1817), który zniszczył wcześniejszą Barbarę Wężyka (premiera 22 lutego 1811). „Uniesienia i pochwały nie miały granic. – pisze Wójcicki – Zapomniano tragedii tejże treści i tytułu Franciszka Wężyka, która za czasów Księstwa Warszawskiego wywoływała grzmot oklasków". Pod wpływem tych