i Michelem. Ten drugi wygląda jak paryski apasz. Nie zdejmuje z głowy cyklistówki, nawet w niej śpi. Koszulę ma zawsze niedopiętą. Widać ciemny zarost kłębiący się na piersi. Mówi nieźle po angielsku, chrypliwym pijackim głosem.<br>Pierre ubrany jest jak hipis. Po ogólnym &lt;orig&gt;obtyrpaniu&lt;/&gt; widać, że jest już w Azji od pół roku. Ma dwadzieścia pięć lat, pochodzi z Marsylii. Skończył uniwersytet, ale nie mógł znaleźć porządnej pracy. "Tylko dorywcze w McDonaldach. Nie mam bogatej rodziny i koneksji. Nic dla mnie nie było, pierdolony kraj. Poszedłem na najgorszy zasiłek dla bezrobotnych, nie ma szansy się z niego utrzymać. Sprzedałem wszystko, co miałem