w punkcie P wyróżnionym na rys. 5.4) określony kierunek i zwrot. Po zastosowaniu operacji parzystości - zwierciadlanego odbicia względem osi zaznaczonych przerywanymi liniami - otrzymujemy dipol pokazany w dolnej części rysunku. Konstrukcja wektora E w punkcie P tak samo położonym względem "dolnego" dipola jak punkt P względem dipola "górnego", pokazuje, że pole elektryczne ma w tych przypadkach (przed i po odbiciu) zwrot przeciwny. Mamy zatem do czynienia z różną parzystością stanu początkowego i końcowego dla elektrycznego promieniowania dipolowego; oznaczamy je symbolem E1. <br>2) Dipol magnetyczny. Najprostszy przykład przejścia typu magnetycznego - to promieniowanie związane z dipolem magnetycznym, reprezentowanym na rys.5.5 przez