i "chwytu": jakość prezentowanego ruchu - gwałtownego, gorączkowego, przy tym "zachłannego" i o charakterze niemal kataklizmu - jego związek z osobą bohatera, ekspresją i znaczeniami sali balowej - oraz związek tej ostatniej z przestrzenią o zupełnie innym charakterze. Bowiem obszar woskowanych podłóg zamknięty białymi ścianami dworu okazuje się - doraźnie, acz ściśle - graniczyć z polem bitwy. Graniczyć na tyle ściśle, że obie przestrzenie potrafią się przenikać. Że rodzaj motorycznej aktywności i sensy owego szczególnego miejsca, jakim jest plac boju ujawniają się - właśnie: z nagła i gwałtownie - na terytorium sali balowej, bo wspólna okazuje się siła sprawcza, idea powodująca tańczącymi i walczącymi, i ruch taneczny staje się