że jego podstawę stanowi przekonanie o utracie przez plemię izraelskie obietnic danych niegdyś Abrahamowi. Jak Ezaw utracił błogosławieństwo przysługujące mu naturalnie jako pierworodnemu (Rdz 25, 27-34) i ono przeszło następnie na wybranego przez łaskę Bożą Jakuba, którego innym imieniem jest Izrael (Rdz 32, 29), tak po odrzuceniu Mesjasza przez potomków Jakubowych (czyli "Stary Izrael") przeszło błogosławieństwo Abrahamowe na wybrańca nie z urodzenia, lecz z łaski - na Kościół jako "Nowy Izrael", jednoczący w sobie wszystkich, którzy uwierzyli w spełnienie się obietnic mesjańskich w Chrystusie: <q>"Dziedzictwo to zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała niewzruszona