jak gdyby miała wygłosić uczoną rozprawę i pragnęła to uczynić z wielką rozwagą.<br>"Jak ona ślicznie marszczy czoło!" - pomyślał Adam. Gdyby panience przyszedł do głowy dość nieprawdopodobny pomysł, aby ni z tego, ni z owego kopnąć stół, Adaś pomyślałby z zachwytem: "Jak ona ślicznie kopie stół".<br>- Panie Adąsiu - mówiła dziewczyna powoli. - U nas na wsi dzieją się dziwne rzeczy...<br>- Oni mają wieś niedaleko Wilna - objaśnił profesor. Od trzystu lat w naszej rodzinie... Mów dalej!<br>- Do niedawna nic nadzwyczajnego tam się nie zdarzało. Spokojnie było zawsze i cicho. Ani do nas nikt nie przyjeżdża, ani my nie jeździmy do nikogo... Wieś jest