stolicy.<br>- Panie Malutki! - krzyknął ktoś z szeregu. Chłopak obejrzał się gwałtownie, jakby uderzony z tyłu w ramię. Z jezdni machał ku niemu ręką Emil Kosiorek idący w karnych szeregach. Dźwigał drążek transparentu, wolną dłonią witał ulubionego nauczyciela, z którym kiedyś, zamiast "przerabiać" początki "matury", spędzał długie godziny jako pilny słuchacz powstaniowych przygód.<br>&lt;page nr=508&gt; Tyrolski odmachnął mu ręką i ruszył w kierunku przeciwnym. Jego rzucony tu, na ulicy; pseudonim wprawił go w stan dziwnego zamętu:<br>Dwa tygodnie, które minęły od wystąpienia z redakcji, Jerzy przeżył w apatii. Z ponurą satysfakcją obserwował upadek "Głosu Pokolenia". Pismo "siadło" od razu. Poczytność zmniejszyła się gwałtownie, zainteresowanie