bez względu na ich wierzenia. To państwo, które nie może traktować jako równorzędnego partnera żadnej instytucji partykularnej, a zatem - żadnego Kościoła, gdyż każdy Kościół jest - wbrew swym roszczeniom - instytucją partykularną, jako że państwo - i tylko ono - broni interesów ogółu obywateli w tej mierze, w jakiej jest podporządkowane instancjom wyłonionym przez powszechne głosowanie. Państwo prawa - to nadto sprawna administracja publiczna zorganizowana i wyposażona tak, by móc skutecznie opierać się naciskowi poszczególnych grup - z Kościołem katolickim i innymi Kościołami włącznie, - a zarazem tak, by realizować politykę każdego rządu wyłonionego przez większość parlamentarną. Z tego wynika, że państwo wyznaniowe - co słusznie zauważa Leszek Nowak