w mieście, a może nawet w tym kraju" - wydawca płyty z dumą cytuje na okładce tę opinię Willie Dixona, czarnego weterana bluesa. Trudno o lepszą rekomendację dla białego, który ostatnią płytę wydał 18 lat temu, a o jego sztuce świadczy raczej straceńczy styl życia niż pozycja na liście przebojów. Ta prawdziwa kariera nie grozi jednak Weissowi - uprawia on opartą w większości na akustycznym brzmieniu współczesną odmianę miejskiego bluesa. Bliskie jest to rodzajowi sztuki, jaki uprawia Tom Waits, zresztą producent i współautor tej płyty. Waits reklamuje swego przyjaciela w bardzo charakterystyczny dla siebie sposób: "Chuck śpiewa tak, jakby gonił go diabeł". <br>(Rykodisc