na wszelki wypadek nazwałem się Massudem. Nikt w Pandższirze nigdy o żadnym Massudzie nie słyszał. Ale początkowo wyglądało na to, że ludzie byli gotowi pójść za nami. Mijał jednak dzień za dniem, a radio nie mówiło nic o żadnej rewolucji. W końcu chłopi uznali nas za oszustów i kazali iść precz z doliny. Donieśli nawet na nas wojskom rządowym, które wkrótce wkroczyły do Pandższiru. Okazało się, że powstanie wybuchło tylko w Pandższirze, Laghmanie i Kunarze. Władze zawczasu dowiedziały się o spisku. Wielu naszych zginęło. Tysiące ludzi, studentów i mułłów, trafiło do więzień. My, którym udało się wymknąć policji, musieliśmy uciekać do