i fajnie błyszczący. A od spodu to ma coś takiego wyrżnięte, tylko że ja nie &lt;orig reg="mogę"&gt;mógę&lt;/&gt; wyrozumieć co. <br>- To ten - powiedział Hubert. - Daj mi go. <br>Stefan nagle się przeraził. <br>- Kiedy ja jego nie mam! - wykrzyknął. - Ja go oddał. Ja tylko obiecał paniczowi, że powiem, gdzie on jest! <br>- No to gadaj prędzej. <br>- A książka moja? <br>- Twoja. <br>Stefek westchnął głęboko. <br>- Ja go dał panience do zamku. <br>- Tej, co tu była przed chwilą? <br>- Tej. <br>Hubert aż syknął ze złości. <br>- Czemużeś nie powiedział wcześniej?! - krzyknął. <br>Stefek wyłamywał palce. <br>- Raz to tu chodziła po kuźni i tu, i tam, a jak zobaczyła, że ja go zapomniał