Wszystkie warianty przedstawionej wyżej linii rozumowania stwarzają jednak istotny problem, gdyż nie są w stanie wyjaśnić w sposób zadowalający transformacji rynkowych w Chinach (i Wietnamie), które choć również rozpoczęły się w warunkach ogólnej nierównowagi opisywanej przez teorię, to jednak zdołały ominąć fazę recesji. W istocie, gospodarka chińska wykazuje nieprzerwany wzrost produkcji globalnej, którego tempo jest zaiste fenomenalne. Jeżeli Chiny uniknęły recesji, to wynikałoby stąd, że recesja jest nie tyle konieczną ceną reform, ile wynikiem konkretnych decyzji i/lub okoliczności. Tak więc, choć musi istnieć cecha wspólna dla wszystkich pozostałych transformujących się gospodarek, musi istnieć również element różnicujący je wszystkie od chińskiego modelu