się umiejętność godnego umierania. Surowa asceza, prowadząca w krańcowych przypadkach aż do samounicestwienia, pożądanie śmierci męczeńskiej, zapewniającej zbawienie, oceniane były bardzo wysoko w systemie przyjętych wartości. Skrajnym wyrazem tych poglądów były zachowania samobójcze członków założonej przez Donata z Kartaginy sekty donatystów, manifestowane aż do VIII wieku n.e. Ludzie ci profanowali pogańskie świątynie prowokując śmierć męczeńską bądź rzucali się setkami w urwiska, by - jak pisze św. Augustyn - "skały czerwieniały od ich krwi". Być może to właśnie fanatyczne nieumiarkowanie leżało u podłoża zdecydowanego potępienia samobójstwa: św. Augustyn stał się głównym autorytetem dla późniejszego w tej kwestii stanowiska Kościoła. Wywodzi się ono z