dwupiętrowe": dialog nieba i ziemi, Boga i ludzi. Później ich droga poszli inni: Tadeusz Lemieszek, Adam Wydra i jego brat Jan. W kontakcie z tym ośrodkiem rozwinął się talent Bolesława Chojęty. Ciekawe są zwłaszcza jego płaskorzeźby. Podejmował on z równa starannością tematykę religijna i świecka. <br>W końcu lat pięćdziesiątych impet propagandowy wyraźnie osłabł, sztuka ludowa wymknęła się spod kontroli. Cepelia z dobrym skutkiem lansowała modę na rzeźbę ludowa. Kupowali ja kolekcjonerzy, a przede wszystkim turyści niemieccy i Polacy z Ameryki. Przeważały światki, zwłaszcza tak charakterystyczne dla polskiej wsi, przedstawienia Chrystusa Frasobliwego. <br>Tematyka rzeźb była nader ograniczona, mimo iż działacze kultury starali