robotniczy. Najsilniejszą partią lewicową była Polska Partia Socjalistyczna, w której pojawiły się - w latach trzydziestych - dwa nurty. Część radykalizującego się środowiska młodzieży socjalistycznej nie odżegnywała się od współpracy z komunistami. Cel ruchu widziała bowiem w wywołaniu rewolucji i utworzeniu dzięki niej państwa socjalistycznego. Kierownictwo partii odcinało się zdecydowanie od haseł propagowanych przez jej radykalnych członków. Większość działaczy PPS postulowała walkę o przywrócenie demokracji i o samorządność, przejawiającą się m.in. w hasłach autentycznego uspołecznienia gospodarki zarządzanej przez administrację państwową. Znaczna część programu PPS dotycząca m.in. mniejszości narodowych i stworzenia społeczeństwa obywatelskiego była bliska ideałom ruchu ludowego.<br><br>Najbardziej radykalne działania w