negatywnego stosunku D. Mihailovića do rozwijania walki z Niemcami i włączenie jego oddziałów do szerokiej akcji partyzanckiej.<br>Celów tych nie udało się zrealizować. W czasie kolejnych rozmów D. Mihailović przeciwstawił się zarówno zmianie swej ogólnej linii politycznej, tj. zejściu z pozycji wyczekiwania na przełom w wojnie, jak i przyjęciu konkretnych propozycji organizacyjnych, zmierzających do uściślenia współpracy wojskowej w walce z okupantem. Co więcej, już w czasie rozmów z przedstawicielami sztabu Armii Wyzwoleńczej rozpoczął on pertraktacje z gen. Nedićem i przedstawicielami niemieckich władz bezpieczeństwa o wspólnym zwalczaniu ruchu komunistycznego. Poprzez szereg wystąpień przeciwko oddziałom partyzanckim w listopadzie 1941 r. siły D. Mihailovića