najdawniejszych czasów, kiedy tylko człowiek zaczął spoglądać w gwiaździste niebo, stało się dla niego jasne, że wśród ciał niebieskich niektóre, zwane gwiazdami błędnymi lub planetami, zachowują się odmiennie od innych. Nie tylko poruszają się one na niebie względem gwiazd nie zmieniających swych położeń, ale co więcej ruchy te nie są proste. Odbywają się ze zmiennymi prędkościami, a w pewnych okresach planeta zatrzymuje się i zmienia kierunek swego ruchu. Do wyjaśnienia tych ruchów przez długi czas służył w nauce system Ptolemeusza (rys. 2.3). Ziemia umieszczona była w środku układu, a planety i Słońce okrążały ją po skomplikowanych torach. System ten odznaczał