i udać się w góry w celu niesienia pomocy zaginionym lub rannym. Jeśli chodzi o stronę techniczną działalności Pogotowia, to Zaruski wymyślił komendy, pomagające w sprawnym przeprowadzeniu akcji, sygnalizację wzrokową i słuchową, tworząc tzw. "tatrzański telegraf wzrokowy" (za pomocą chorągiewek oddziały Pogotowia mogły się porozumiewać ze sobą za pomocą kilku prostych znaków oznaczających komendy). W czasie poszukiwań dzielił ratowników na oddziały (co najmniej po 3 ratowników w jednym). Członkowie poszczególnych oddziałów rozsypywali się w terenie i szukali zaginionych aż do skutku. Przy dłuższych poszukiwaniach stosował zasadę, że jeden oddział poruszał się granią, drugi trawersował ścianę w połowie jej wysokości, a trzeci