Izrael. Jest ona Kanaanem, ziemią obiecaną, azylem dla wszystkich grup marginesu, dla wszystkich wykluczonych z Europy, dla wszystkich, którzy przez lata śpiewali z Mojżeszem: &lt;foreign&gt;'Let my people go!'&lt;/&gt;"&lt;/&gt;. W 1911 roku Werner Sombart stwierdził, że &lt;q&gt;"to, co nazywamy amerykanizmem, jest w dużej części zakrzepłym duchem żydowskim"&lt;/&gt;.<br><br> Noam Chomsky uważa, że &lt;q&gt;"protestanccy purytanie wypożyczyli zarówno retorykę jak i wyobraźnię Starego Testamentu, świadomie modelując swe zachowanie na Narodzie przez Boga Wybranym, realizującym jego zalecenie, aby 'wytępić kananejczyków' i oczyścić z nich Ziemię Obiecaną"&lt;/&gt;. Potwierdza to Krzysztof Kłopotowski: &lt;q&gt;"O zagospodarowanie Ameryki walczyły ze sobą katolicka Hiszpania i utopijni protestanci z różnych krajów [...] Hiszpanie chcieli