wie co robi. Wpakowaliśmy się do dużej wojskowej ciężarówki i zajęliśmy miejsca na ławkach. Ciężarówka powoli wytoczyła się z koszar, szybko przejechała przez Warszawę i wydostawszy się z miasta popędziła wąską, z rzadka oświetloną latarniami szosą. W miarę upływu czasu latarni było co raz mniej aż w końcu wjechaliśmy na przecinającą las drogę z dużych betonowych płyt. Zdawaliśmy sobie sprawę, że droga ta prowadzi prosto do jednostki. Nikt z nas nie wiedział co go czeka. Z jednej strony budziło to we mnie niepokój z drugiej strony roznieciło moją ciekawość. Cały czas myślałem o tym co będzie się działo dalej.<br>&lt;tit&gt;Rozdział III