nie. Był jednym z wielu dzielnych ludzi, złączonych wspólnymi ideami i pragnieniem czynu. Gdyby prześledzić drogi życiowe niejednego z nich, ich obraz byłby zapewne nie mniej godny utrwalenia. Nim znajdą się pióra zdolne do przekazu godnego owych czasów i owych ludzi, trzeba chyba iść za głosem pamięci, pogrzebać w skąpych przekazach, spróbować powiedzieć coś z tego, co zdołało się ostać czasowi.<br><br> Sięgnę więc do paru źródeł teraz mi dostępnych, przede wszystkim do relacji o życiu Wacka przekazanej mi przez jego brata - p. Hieronima Steca, do zachowanych przez rodzinę paru listów i fotografii Wacka z Francji i Hiszpanii, wreszcie do pamięci własnej