mnie? Jędrek! <br>- Zośka... Nie martw się. Jeszcze świat o tobie usłyszy. <br>- Nie martwię się. <br>- Bardzo fajnie grałaś. <br>- Wiem. <br>Podeszła Ewa i pociągnęła Jędrka do tańca. <br><br>Śmieszny! Zmieszany jak dziewczyna. Nie umie tańczyć. Moja chodząca klawiatura! Moje cudo! Jak on się źle czuje w tym granatowym "wyjściowym" garniturku! I kołnierzyk mu przeszkadza, i krawat! Raz po raz kręci długą szyją. Uwielbiam go w zwykłych dżinsach i w tamtym rudym swetrze, w którym przychodził do "Stodoły", to jest prawdziwy Jędrek, a nie jakiś taki przebieraniec-muskaniec jak dziś. Aż niezgrabny, taki wysoki i chudy, strach, że się złamie, chociaż jest nieźle zbudowany, widziałam