się panu podoba, ale narada nasza jest oficjalna. I wolno panu tylko - myśleć, ale nie - mówić.<br>- Narada została przerwana - próbował się bronić przestraszony prezes.<br>- Należało oznajmić, że pan przerywa posiedzenie. Jednakże pan tego nie zrobił.<br>- Zapomniałem, przepraszam.<br>Minister wojny spojrzał na zegarek.<br>- Panowie, król dał nam dziesięć minut. Cztery minuty przeszły. Więc się nie kłóćmy. Jestem wojskowy i muszę spełnić wyraźny rozkaz królewski.<br>Miał się czego obawiać biedny prezes ministrów; na stole leżał arkusz papieru, na którym wyraźnie napisane było niebieskim ołówkiem:<br><br>Dobrze, niech będzie wojna.<br><br>Łatwo było udawać odważnego wtedy, ale teraz trudno za nieostrożnie napisane słowa odpowiadać. Zresztą, co