miał to zastrzeżone w kontrakcie; aby wyegzekwować swoje prawa, Hugo musiał aż wytaczać sprawy sądowe. A przecież sztuki romantyków cieszyły się wtedy zainteresowaniem zarówno krytyków, jak publiczności. Z oporami dyrektora współbrzmiał opór aktorów: przyzwyczajeni do dawnego stylu gry, nie mieli zamiaru go zmieniać dla romantycznych nowości.<br>Starciom z Wiktorem Hugo przewodziła panna (Anne Françoise) Mars, aktorka świetna, lecz preferująca zdecydowanie repertuar liryczny i komediowy; nie rezygnowała jednak z obejmowania głównych ról i w dramatach romantyków grała młode dziewczęta, choć ukończyła już 50 lat. Mogła sobie pozwolić na lekceważenie wskazówek autora tyczących doboru kostiumu, sposobu gry. Słynne stały się spory towarzyszące wystawieniu